Skip to main content

Ryzyko błędu naśladowania

Ryzyko błędu naśladowania – choć celem funduszu ETF jest jak najwierniejsze odwzorowanie zachowania określonego indeksu (przed uwzględnieniem różnego rodzaju opłat i kosztów, za wyjątkiem kosztów zarządzania), w praktyce zawsze występują różnice (zwykle stosunkowo niewielkie) pomiędzy stopą zwrotu funduszu ETF a stopą zwrotu replikowanego indeksu. Różnica ta określana jest jako błąd naśladowania (tracking error). Parametr ten, który określa jakość zarządzania portfelem funduszu ETF (w znaczeniu tego, jak dokładnie zarządzający jest w stanie naśladować wyniki benchmarku), oblicza się jako odchylenie standardowe różnicy stóp zwrotu z portfela i indeksu. Im niższa jest wartość błędu naśladowania, tym lepsze jest odzwierciedlenie wyników benchmarku, a zatem ryzyko to jest niższe. Z kolei im wartość tracking error jest wyższa, tym fundusz ETF gorzej odwzorowuje rezultaty osiągane przez benchmark, a więc ryzyko to jest wyższe.

Ryzyko wynikające z niedopasowania wyników funduszu ETF do wyników replikowanego indeksu wynika przede wszystkim z:

  • rodzaju zastosowanej metody replikacji – najwyższa jest zazwyczaj w przypadku metody reprezentatywnej próbki (representative sampling), gdyż wówczas portfel funduszu ETF nie w pełni odpowiada (zarówno jeśli chodzi o konkretne instrumenty finansowe, jak i ich procentowy udział w portfelu) portfelowi benchmarku.

  • momentu dokonywania wycen – zazwyczaj wycena aktywów netto funduszu ETF i jego tytułów uczestnictwa odbywa się na podstawie cen zamknięcia instrumentów finansowych notowanych na giełdowym parkiecie. Może się jednak zdarzyć, iż wycena składników portfela funduszu ETF odbywa się w innych godzinach niż określenie wartości indeksu, który ten fundusz replikuje. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, kiedy mamy do czynienia z funduszem ETF znajdującym się w obrocie na rynku lokalnym, który jednak replikuje np. indeks zagranicznej giełdy.

  • przeprowadzanych rewizji (korekt) indeksu – w określonych odstępach czasu (zwykle kwartalnych) giełda papierów wartościowych lub instytucja opracowująca indeksy dokonują zmian składu portfela indeksu oraz zmian wag poszczególnych uczestników indeksu dostosowując go do bieżącej sytuacji rynkowej. Ponieważ zazwyczaj indeksy akcyjne ważone są kapitalizacją rynkową spółek z uwzględnieniem współczynnika free-float, zmiany te wynikają z zmieniającej się w czasie wartości rynkowej spółek, wielkości obrotów i współczynnika free float. W nadzwyczajnych sytuacjach, kiedy dochodzi np. do debiutu dużej spółki na parkiecie, usunięcia spółki z notowań lub do fuzji, przeprowadzana jest korekta nadzwyczajna portfela indeksu. Choć w każdej z takich sytuacji zarządzający funduszem ETF powinien niezwłocznie dostosować skład portfela funduszu do składu portfela indeksu, to jednak moment dokonania takich zmian wybierany jest według uznania zarządzającego. Ponadto zmiana składu portfela funduszu może mieć w danym momencie negatywny wpływ na rynek ponieważ, zwłaszcza w przypadku niepłynnych walorów, duży popyt skutkować będzie wyższymi cenami, które fundusz będzie musiał zapłacić za te instrumenty. Wreszcie dostosowanie składu portfela funduszu ETF do składu portfela indeksu pociąga za sobą koszty transakcyjne.

  • wypłacanych dywidend oraz pobieranych podatków (w zależności czy replikowany jest indeks dochodowy, czy też cenowy). W przypadku funduszy ETF naśladujących indeksy dochodowe (uwzględniające zarówno zmiany cen instrumentów finansowych, jak i innych dochody wynikające z posiadania papierów wartościowych) może zaistnieć sytuacja, w której dywidenda wypłacona przez spółkę nie jest natychmiast reinwestowana przez zarządzającego portfelem funduszu ETF (dochodzi do tego z pewnym opóźnieniem), w przeciwieństwie do indeksu, gdzie jest ona reinwestowana automatycznie. To może spowodować, iż fundusz ETF wypracuje niższą stopę zwrotu względem replikowanego indeksu. W przypadku funduszy ETF naśladujących indeksy cenowe (uwzględniające tylko zmiany cen instrumentów finansowych) spadek ceny akcji następujący w momencie wypłaty dywidendy przez spółkę wchodzącą w skład indeksu powoduje również spadek notowań samego indeksu. W przypadku funduszu ETF środki pieniężne pochodzące z wypłaty dywidendy są księgowane jako jego składniki gotówkowe.

  • ograniczeń kosztowych – fundusz ETF pobiera koszty zarządzania, które są uwzględniane w wycenie tytułów uczestnictwa (są odejmowane od aktywów funduszu). W celu zapewnienia konsekwentnego obciążania aktywów funduszu, zarządzający gromadzi codziennie te opłaty i okresowo je pobiera, co oznacza że nie może inwestować w indeks całego posiadanego kapitału. Na spadającym rynku skutkuje to zwykle lepszymi wynikami niż replikowany indeks, jednak na rosnącym rynku sprawia, iż fundusz nie jest w stanie wypracować takiej samej stopy zwrotu jak indeks.

Warto także zauważyć, iż błąd naśladowania może mieć czasami także wydźwięk pozytywny w sytuacji, kiedy fundusz ETF osiąga lepsze rezultaty w stosunku do replikowanego indeksu (w szczególności w przypadku uzyskiwania dochodów pochodzących z wypożyczania papierów wartościowych przy krótkiej sprzedaży).

Wpis jeszcze nie ma komentarzy.

Twój email nie zostanie opublikowany.