21 kwietnia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 1 marca 2018 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018 poz. 685). Ustawa ta, oprócz zmian w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, wprowadziła szereg modyfikacji w kilkunastu innych ustawach, w tym także w ustawie z 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (art. 8 ustawy). Jak zostało to już opisane w momencie przyjęcia projektu ustawy przez rząd na początku stycznia bieżącego roku (patrz tutaj), z punktu widzenia uczestników rynku funduszy inwestycyjnych najistotniejszą zmianą wydaje się być dodanie w art. 18 ust. 3-6, które wskazują zasady określania wysokości wynagrodzenia TFI za zarządzanie FIO lub SFIO oraz zobowiązują Ministra Finansów do określenia – w drodze rozporządzenia – „maksymalnej wysokości wynagrodzenia stałego towarzystwa za zarządzanie funduszem inwestycyjnym otwartym lub specjalistycznym funduszem inwestycyjnym otwartym, kierując się potrzebą zapewnienia konkurencyjności funduszy inwestycyjnych, przy uwzględnieniu sytuacji finansowej towarzystw funduszy inwestycyjnych”. Ponadto wprowadzono m.in. istotne zmiany w przepisach dotyczących dystrybucji jednostek uczestnictwa (m.in. w art. 32 i 32a).
Ustawa służy także m.in. stosowaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2016/1011 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych i zmieniającego dyrektywy 2008/48/WE i 2014/17/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 596/2014.
Wpis jeszcze nie ma komentarzy.